H.F. Johnson, Jr.’ın Carnaúba Keşif Gezisi Hayatını Değiştiren bir Maceraydı

Tarihimiz boyunca SC Johnson merakı ve dikkatli risk almayı teşvik etti. Gelişmek için yeni yollar aramaktan hiç vazgeçmedik, çünkü başarılı olmak için zeki olmaktan daha fazlasının gerektiğine inanıyoruz. Yürek de ister. 

 

Bu, kısmen üçüncü nesil liderimiz olan H.F. Johnson, Jr.’dan öğrendiğimiz bir tavırdır. Cesur kararlarına bir örnek vermek gerekirse, H.F. 1935 yılında kuzey doğu Brezilya’yı ziyaret etmek için gidiş dönüş 15.000 mil uçtu. O yıllarda şirketin için en değerli kaynağı arıyordu: carnaúba palmiyesi. 

Carnaúba palmiyesinin yaprakları, o yıllarda hemen hemen her SC Johnson ürününün en temel içeriği olan, dünyanın en dayanıklı cilasının kaynağıdır. SC Johnson ürünlerine olan talep hızla büyüyordu. Şirket ayakta kalacaksa, istikrarlı bir palmiye tedarikine ihtiyacımız olacaktı.

 

Sam Johnson’ın Carnaúba: A Son’s Memoir filminde açıkladığı gibi, “Bu türden bir çevrede yetişen tek şey gibi gözüküyor. Diğer tüm bitki ve ağaçlar, Brezilya’nın kuzey doğu bölgesinde birbirini takip eden kurak dönemlerde yok oluyor. Ancak, yapraklarındaki mumun palmiyeyi koruması sayesinde ağaç pekala yaşayabiliyor.” 

 

Cilanın dışında, palmiye yaprakları çatıları kapatmak için kullanılıyor; liflerinden ip, paspas, süpürge yapılıyor; yapraklarının sapları ile sepet ve pencere güneşlikleri örülüyor; gövdelerinden evler için kirişler biçiliyor ve kökleri ilaç olarak kullanılıyordu. Brezilyalıların yerinde deyimi ile “Hayat Ağacı” olarak adlandırılıyordu.  

H.F.’nin ekibinde dört kişi daha vardı: J.A. Hoy, ikinci pilot ve telsiz operatörü; E.H. Schlanser, pilot; R.P. Gardiner, Satın Alma Temsilcisi ve J.V. Steinle, Araştırma Direktörü. 

 

Küçük bir amfibi uçakla Milwaukee Havaalanı’ndan havalandılar. Sikorsky S-38, iki motorlu bir uçak olmasına rağmen gerektiğinde tek motorla uçabildiği için zamanının en güvenli uçağı olarak biliniyordu. 

 

Fakat, yolculuk kesinlikle güvenli değildi. Uydular daha keşfedilmemişti ve insanlar böylesine cüretkâr mesafeleri nadiren uçuyorlardı. H.F. ve mürettebatı uzun mesafeleri hiç bir insana rastlamadan katettiler. Fakat, H.F. macerayı sevmişti.

 

Sam, çocukken anlatılan babasının maceralarını hatırlıyordu: H.F.'nin Şeytan Adası'ndan katiller ile karşılaştığı Cayenne'de dumalarını ve piranalar ile dolu sığ suda yürüdükleri için kıyıdakilerin bağırarak ekibi uyardıkları zamanı.

 

Yolculuğun tamamı, Küba, Haiti, Dominik Cumhuriyeti, Virgin Adaları, Antigua, St. Lucia, Trinidad, İngiliz Guyanası, Hollanda Guyanası ve Fransız Guyanası, ve sonrasında Para, Maranhão, Amarracao, Camocin ve son olarak Fortaleza, Brezilya üzerinden geri dönüş yolculuğu birlikte 15.550 mil mesafeyi kapsamıştı. Havada toplam 168 saat geçirmişlerdi ve uçak saatte ortalama 96 mil hız yapmıştı.

H.F., Fortaleza’da SC Johnson’ın carnaúba palmiyesi yetiştirerek araştırma yapabileceği ve mumunu daha verimli olarak hasat edebileceği yöntemleri araştıracağı bir araştırma merkezi kurmak istiyordu. 

 

O yıllarda carnaúba mumu hasat etmek için kullanılan manuel süreç, üzerinde sabit bıçaklar bulunan bir masa üzerinde palmiye yapraklarının çırpılarak doğranmasını ve ardından serbest kalan mumun dökülmesi için dövülmesini içeriyordu. Bir kişi günde sadece 1.000 yaprağı işleyebiliyordu ve ortaya çıkan pudranın yaklaşık yarısı atık ile kirleniyordu. H.F. sürecin geliştirilebileceğini biliyordu.

 

1937’de kurulan ve Raposa adı verilen araştırma merkezimiz ağaç, hasat yöntemleri ve mumunun rafine edilmesi konularında geniş araştırma ve geliştirme çalışmalarının merkezi haline geldi. Yaprakları işlemek için yeni yöntemler geliştirdik ve daha hızlı büyüyen ve daha fazla mum veren palmiye ağaçlarının tarımını iyileştirdik. İçgörülerimizi yerel çiftçiler ile de paylaştık. 

 

Raposa 1970’de Ceará Üniversitesi’nin Escola de Agronomia fakültesine bağışlandı. Orada tarımı yapılan binlerce carnaúba numunesi bu harika ağaçların yıllar boyu araştırması ve korunması için bir temel oluşturdu.

H.F., Racine, Wisconsin’deki evine yeni bir amaçla döndü. Şirketi pazarlama başarıları ile yönetecek, genel merkezimizi tasarlaması için Frank Lloyd Wright’ı tutacak, yenilikçi çalışan hakları ve daha birçok yenilik yapacaktı.  

 

Ama yolculuğu hiç unutmadı. Ailesi için yazdığı bir kitapta yolculuğun hikayelerini anlatan Sam, oğluna şöyle yazacaktı: “Umarım bir gün sen de bu yolculuğa çıkarsın. Benim hayatımı değiştirdi.” Onun sözleri Sam’in altmış yıl sonra kendi Carnaúba Keşif Gezisine çıkmasına yol açtı. Bu iki keşif gezisinin mucizesi, SC Johnson’da bize bugün hala esin kaynağı olmaya devam ediyor. 

 

H.F.’nin 1978’de ölmeden önce son bir dileği vardı: Carnaúba yaprağının mezar taşına işlenmesini istedi. Yaprak, bir bitkiden çok daha fazlasını, H.F için paha biçilmez olan ve onu minnetle hatırladığımız değerlerini simgeler.