H.F. Johnson, Jr.’ın Cesur Kararı, Bir Dünya Fuarı Sergisini, İyimserlik ve İlerlemeye Bir Saygı Duruşu Haline Getirdi

1960’ların başında dünya nasıldı, bir düşünün. Politik ve sosyal krizler yaygındı. İnsanların kalbinde nükleer savaş korkusu vardı. Bir ABD Başkanı suikasta kurban gitmişti. Berlin Duvarı Almanya’da gittikçe yükselmekteydi. Vietnam’daki sorunlar artmaktaydı. Ve sivil haklar için olan mücadele Amerika’nın her yerinde yaşanmaktaydı. 

H.F., bu kötümserlik ve korku havasında, barış, anlayış ve yaşama sevinci konusunda bir vizyon paylaşacak bir film sunmak istedi. 

Bu fikir geleneklere son derece aykırıydı ve yönetim kurulundan hiç kimse tarafından desteklenmedi. Sam hikayeyi şöyle anlatıyor: “Babam, çevredeki en iyi mimarı isteyerek Frank Lloyd Wright’ı ikna ettiği gibi, en iyi belgesel yapımcısının da peşindeydi. Aradığı kişiyi Francis Thompson’da buldu.”

“Geri kalanlarımız, ikisinin arasında geçenler hakkında herhangi bir fikir sahibi değildik. Ve zaten fuara 5 milyon $ harcama fikrinden dolayı oldukça üzgündük. Film hakkında tek bildiğimiz, hareketli olacağı, Birleşik Devletler ve uluslararası alandaki hayatı konu alacağıydı.”

Bir şirket efsanesine göre ekip tarafından kararı sorgulandığında, H.F. onlara bakmak ve şöyle demekle yetindi: “Baylar, bazı kararlar yalnızca cesur kişilere aittir.” Ve yürüyüp gitti. 

Filmin kaba kurgusunun yönetim kuruluna gösterilmesi neredeyse iki yıl aldı. Seslendirme ve müzik üzerinde hala çalışılmaktaydı. Film sıra dışı bir formattaydı: üç ayrı ekran, dünyanın çeşitli yerlerindeki hayattan görüntüleri aynı anda göstermekteydi. Sam, “Filmin tonu hakkında pek de iyi bir fikir edinemiyordunuz,” dedi. 

Yönetim ekibi tüm cesaretini kaybetmişti; hatta büyük bir açılış etkinliği planlama konusunda bile kararsızdılar. Fakat H.F. filmin işe yarayacağından emindi. 

Böyle de oldu. Sam, “Medya mensupları To Be Alive!‘ı ilk defa seyretmek üzere Rondelle’de toplandığında biz de filmi ilk defa görecektik. Film herkesin koltuklarında büyülenmesini sağladı. Türünde yaratılan belki de en iyi sinema örneğiydi.”

Ve Amerika’nın Orta Batısı’nda yer alan ve dünya hakkında bu derece önemli bir bakış açısı sunan “küçük” şirkete daha da fazla ilgi duyulmasını sağladı.

18 dakikalık bir film olan To Be Alive! Dünya Fuarı’nda ilk defa gösterildiğinde, hem eleştirmenler hem de seyirciler tarafından övgü yağmuruna tutuldu. Eski ABD Başkanı Dwight Eisenhower, film hakkında “…hayal gücü son derece kuvvetli ve güzel bir şekilde yaratılmış bir film,” diye konuştu. Dünyayı, herhangi bir ön yargı veya kibir içermeyen bir şekilde çocukların gözlerinden gösteriyor,” diye konuştu.

 

Film, özgünlük, sosyal ilerleme ve iyimserlik temalarının alışılmadık bir şekilde bir araya gelmesiyle fuardaki en popüler sergilemelerden biri haline geldi. Daha sonraları ise 1966 yılının Belgesel Akademi Ödülü’nü (Kısa Metraj) kazandı. Film bugün merkez kampüsümüzün turlarının bir parçası olarak da gösterilmekte.

 

Frank Lloyd Wright ile olan ortaklığımız, Brezilya’ya yapılan Carnaúba keşif gezisi ve şirketin büyümesine yardımcı olan sayısız ödüllü ürün gibi,To Be Alive! da H.F. tarafından alınan cesur bir kararın sonucuydu. 

 

Tıpkı filmi yapma fikrini ortaya atan adam gibi yaratıcı, benzersiz, macera sever ve ilham vericiydi. Bazı kararlar sadece cesur kişilere aittir ve SC Johnson da H.F.’nin cesareti sayesinde bu sözü kanıtladı.