Het Greenlist™-programma van SC Johnson heeft vier stappen naar beter: Een uittreksel van ons Duurzaamheidsrapport 2017

Ieder ingrediënt in ieder SC Johnson product gaat door ons grondige Greenlist™-programma. De basis is een wetenschappelijke evaluatie in vier stappen waarbij wordt gekeken naar gevaar en risico. Het is gebaseerd op de allerbeste dataverzameling en wordt gedreven door onze toewijding aan het constant verbeteren van onze producten.

De evaluatie in vier stappen als basis voor het Greenlist-programma kijkt naar deze criteria:

• Chronische gevaren voor menselijke gezondheid, zoals de potentie om kanker of voortplantingskwalen te veroorzaken.
• Milieugevaren op de lange termijn, dat betekent de potentie in het milieu te blijven en te accumuleren en giftig te zijn. Dit staat bekend als een PBT.
• Acute risico's op de gezondheid van mens en milieu, zoals toxiciteit voor zoogdieren of aquatische toxiciteit.
• Andere potentiële effecten, bijvoorbeeld of een ingrediënt een allergische reactie op de huid kan veroorzaken.

Als een ingrediënt deze vier stappen doorlopen heeft, maar niet het hoogst mogelijke niveau van elk van deze criteria bereikt, kunnen de resultaten worden gebruikt door de wetenschappers van SC Johnson om te zoeken naar meer wenselijke ingrediëntopties. Dit moedigt onze wetenschappers aan om steeds betere ingrediënten te gebruiken bij de herformulering van bestaande producten of de ontwikkeling van nieuwe.

We besteden veel zorg aan het kiezen van ingrediënten die door iedere stap van onze evaluatie komen. Er zijn een klein aantal gevallen waarbij het best beschikbare ingrediënt, zoals het actieve ingrediënt in een insecticide, bij een van deze stappen tekortschiet. In zo'n geval gaat het door een productrisicobeoordeling om het niveau te bepalen dat veilig is voor mensen en het milieu en dan passen we een aanvullende voorzichtigheidsgraad toe.

De risicobeoordeling gebruikt een ingebouwde factor die garandeert dat de concentratie van het ingrediënt meerdere malen lager is dan de laagste concentratie die mogelijk impact kan hebben om de menselijke gezondheid of het milieu.

In sommige gevallen kan de beoordeling aangeven dat de concentratie van het ingrediënt in het product lager is dan het acceptabele niveau, waardoor het toegestaan is te gebruiken in onze producten. In andere gevallen kunnen we ervoor kiezen om het ingrediënt helemaal uit te faseren en te zoeken naar een alternatief om het te vervangen dat wetenschappelijk bewezen een betere keuze is. De verpakking, instructies of andere eigenschappen kunnen ook worden gewijzigd om blootstelling te verminderen.

In gezondheidszorg- en wetenschappelijke kringen hoor je vaak discussie over het verschil tussen een gevaar en een risico. Eenvoudig gezegd verwijst "gevaar" naar een indicatie dat een ingrediënt een mogelijke impact heeft op de gezondheid of het milieu. "Risico" verwijst naar de waarschijnlijkheid dat, gebaseerd op blootstelling, de impact daadwerkelijk plaatsvindt.

Neem bijvoorbeeld tafelzout of sodiumchloride. Wanneer het te veel wordt gebruikt, is er een gevaar op hoge bloeddruk. Maar wanneer het matig wordt gebruikt, is het risico dat zout de bloeddruk beïnvloedt laag. Dat komt om dat het verschil tussen een gevaar en een risico over het algemeen wordt beïnvloed door de concentratie en de manier waarop een persoon of het milieu aan een ingrediënt wordt blootgesteld.

Ondanks dat we een voorstander zijn van op gevaar gebaseerde standaarden, denken we bij SC Johnson dat dat overdreven zou zijn, net als het niet nodig is om helemaal geen zout te gebruiken als je geen hoge bloeddruk hebt. In feite, zout is essentieel voor het leven. Zonder zouden we sterven. We geloven meer in een gecombineerde benadering die kijkt naar gevaar en risico om de meest geïnformeerde keuzes te maken over het gebruik van een ingrediënt. 

Wat belangrijk is, is dat we een brede keuze aan mogelijke manieren voor blootstellingen onderzoeken, om te bepalen was een "veiliger dan veilig"-niveau van het betreffende ingrediënt is en om mogelijke zorgen met betrekking tot het gebruik te minimaliseren.

We geven ook een ingrediënt niet zomaar een akkoord omdat het veel gebruikt wordt in de branche of omdat het goedkeuring heeft van de overheid. Het Greenlist™-programma gaat om het evalueren van de wetenschap om te bepalen wat juist is, waardoor soms onze standaarden strikter zijn dan de gangbare opvatting.

De eerste, misschien wel meest essentiële, stap in de Greenlist™ evaluatie in vier stappen kijkt of er geldig, wetenschappelijk bewijs is dat een ingrediënt chronische gevaren voor de menselijke gezondheid kan opleveren. Dit omvat bewijs van blootstelling wat leidt tot kanker, voortplantings- of ontwikkelingsimpact, mutageniteit of hormoonontregeling. Gezien de ernst van deze vormen van impact en de hoogste mate van bezorgdheid die zij consumenten zouden kunnen geven, worden ze als eerste behandeld in onze evaluatie.

Onze gegevensbronnen voor stap 1 zijn o.a.:

• California Proposition 65 (CA Prop 65), de jaarlijkse lijst van de staat met chemicaliën waarvan bekend is dat ze kanker, geboorte-afwijkingen en andere reproductieve gevaren veroorzaken
• Het Internationale Agentschap voor Onderzoek naar Kanker (IARC - International Agency for Research on Cancer) van de Wereldgezondheidsorganisatie, waarin meer dan 1.000 materialen onderzocht zijn
• Categorisatie van mogelijke gevaren door de EU en de Amerikaanse Occupational Safety and Health Administration (OSHA)
• Kwalitatieve laboratoriumonderzoeken en voorspellende modellen over specifieke ingrediënten, indien beschikbaar

Ingrediënten slagen voor deze evaluatie wanneer zij voldoen aan onze criteria en worden gecategoriseerd als Acceptabel of Best. Onze toewijding aan constante verbetering omvat ook het zoeken naar mogelijkheden om van Acceptabel naar Best over te gaan, wanneer mogelijk. Als een ingrediënt niet een van de twee niveaus behaalt, volgt er een risicobeoordeling zoals hierboven omschreven.

We steken veel voorzorg in stap 1 en het grootste deel van de ingrediënten die we gebruiken, komt door deze stap. Voor de weinige die er niet doorheen komen, zijn over het algemeen ingrediënten in producten zoals insecticides, stellen we een veiligheidsfactor in die meer dan duizendmaal lager is dan het laagste niveau dat impact kan hebben om de menselijke gezondheid of het milieu.

Een indicatie van een gevaar alleen betekent niet dat een ingrediënt niet zou moeten worden gebruikt. In feite bevatten veel chemicaliën die in de natuur te vinden zijn gevaarlijke, toxische componenten. Daarom is de productrisicobeoordeling een vereiste stap om blootstelling te begrijpen en te bepalen of en hoe een risico bij productontwikkeling kan worden verminderd.

Zoals onze voorzitter en CEO Fisk Johnson heeft gezegd: “Het is belangrijk om te onthouden dat natuurlijk niet noodzakelijkerwijs beter betekent.” 

Alles is een chemicalie, of het nu uit een laboratorium of uit een bos komt. De natuur maakt toxische stoffen, zoals botulinetoxine en potentieel kankerverwekkende stoffen zoals acetaldehyde, dat in koffie zit. Zelfs citroenen en rozenolie bevatten tientallen chemicaliën, waarvan er een aantal op de CA Prop 65-lijst staan en bekend staan als kankerverwekkend.

Dus de vraag moet nooit zijn: Is het natuurlijk of chemisch? In plaats daarvan moet de vraag zijn: Is het veilig? En zelfs nog belangrijker, op welk niveau is iets veilig en wanneer is het gevaarlijk? Bekijk hoe we het antwoord bepalen. 

Het leiden van een dialoog over Wat er in zit

SC Johnson blijft een gecoördineerde inspanning voeren om gegevens over de ingrediënten in de producten openbaar te maken. Bijvoorbeeld: wij waren de eerste grote producent van consumentenproducten die 100% van de geuringrediënten in een productassortiment bekend maakten om te illustreren dat een product met synthetische ingrediënten kan worden samengesteld zonder bekende kankerverwekkende stoffen die in de natuur te vinden zijn.

De tweede stap van de Greenlist™-evaluatie in vier stappen beoordeelt of ingrediënten de potentie hebben om persistent, bioaccumulerend en toxisch te zijn, ook bekend als een "PBT". De stap kijkt of ingrediënten in een milieu blijven, zich ophopen in mensen of andere organismen en of ze toxisch zijn voor zee- en zoetwaterleven.

Onze gegevensbronnen voor stap 2 zijn o.a.:

• Richtlijnen van het Europese Chemicaliënagenschap (ECHA)
• De lijst van ECHA met Zeer Zorgwekkende Stoffen (SVHC - Substances of Very High Concern) die regelmatig wordt bijgewerkt
• De PBT Profiler van de Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA) en de criteria voor PBT-beoordeling
• De Canadese Domestic Substances List (DSL) en criteria voor PBT-beoordeling
• Voorspellende modellen met behulp van middelen zoals de Amerikaanse Estimation Programs Interface (EPI)

Net als bij stap 1 veroorzaakt enige indicatie van PBT dat een ingrediënt de evaluatie niet behaald, waardoor een beoordeling wordt gestart voor het veilige gebruik, zoals uitgelegd op pagina 8-9. Dit is al bij een van de drie criteria (P, B of T) of een van de criteria voor zeer persistent en zeer bioaccumulerend (vPvB), bij het analyseren van gegevens van de Europese Unie, Verenigde staten of Canada. vPvB-criteria zijn strikter dan PBT-criteria en hierop staan ingrediënten die een veel langere halveringstijd hebben.

SC Johnson onderhoudt een lijst met ingrediënten die niet toegestaan zijn of slechts zijn toegestaan in zeer lage niveaus in onze producten. Deze lijst wordt de “Niet toegestaan”- genoemd. Het bevat meer dan 200 unieke grondstoffen in ruim 90 materiaalcategorieën en meer dan 2.400 geurstoffen.

Deze materialen voldoen allemaal aan wettelijke en regelgevende vereisten en worden vaak door onze concurrenten gebruikt. Maar ze voldoen simpelweg niet aan de SC Johnson-standaarden, dus gebruiken we ze alleen in zeer kleine hoeveelheden en proberen we hun gebruik waar mogelijk te vermijden.

Sommige ingrediënten komen redelijk snel op de lijst, zoals PVC’s. Bij andere zijn uitgebreidere beoordelingen nodig met betrekking tot mogelijke blootstelling en risico-overwegingen voor producten. Onze Niet toegestaan-lijst wordt regelmatig opnieuw bekeken om te garanderen dat deze voldoet aan nieuwe wetenschappelijke ontdekkingen of wijzigingen in overheidsbeleid of regelgeving. 

Ondanks dat we er alles aan doen om Niet toegestane materialen te voorkomen in SC Johnson-producten, ontstaan er soms situaties waarin we ze niet kunnen vermijden. Dit is gewoonlijk omdat er geen beschikbaar alternatief is dat dezelfde prestaties levert of voldoet aan de vereisten voor het productieproces, of omdat beschikbare opties te kostenbeperkend zijn.

In deze paar gevallen kan een uitzondering om verder te gaan met het gebruik van het materiaal worden toegestaan, maar deze uitzonderingen zijn zeldzaam en worden iedere twee jaar op het hoogste niveau in de organisatie beoordeeld.

Met behulp van het Greenlist™-programma proberen we steeds onze producten te verbeteren met wetenschap als onze gids. Een recent voorbeeld is galaxolide, een geuringrediënt. De Amerikaanse Environmental Protection Agency en het Europese Chemicaliënagentschap zien dit niet als een PBT. En wij hebben het alleen in concentraties gebruikt die honderden tot duizenden malen lager dan wat als veilig wordt geacht door regelgevende instanties wereldwijd.

Toch suggereren sommige onderzoeken dat galaxolide persistent kan zijn in het milieu. Daarom vonden wij dat een verandering het juiste was. Door het verzamelen van nieuwe wetenschappelijke informatie via het Greenlist™-programma hebben wij beter alternatieven geïdentificeerd en zijn wij in 2016 begonnen met het vervangen van galaxolide.

In plaats van de effecten op de lange termijn zoals onderzocht in stap 1 en 2, kijkt de derde stap van de Greenlist™-evaluatie in vier stappen naar problemen die potentiële effecten op de korte termijn hebben. Deze acute impacts variëren van huidirritatie, tot het vrijgeven van vluchtige organische stoffen (VOC's) aan de lucht, tot aquatische toxiciteit.

Onze gegevensbronnen voor stap 3 zijn o.a.:

• Veiligheidsinformatiebladen geleverd door onze leveranciers
• TOXNET van de Amerikaanse National Institutes of Health, een hulpmiddel voor het doorzoeken van databases over toxicologie, gevaren en milieugezondheid.
• De Richtlijnen van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OECD) voor het beoordelen van potentiële effecten van chemicaliën op menselijke gezondheid en het milieu.

Stappen 1, 2 en 4 van de Greenlist™-evaluatie hebben de ingrediëntcategorieën “Acceptabel” en “Best”, welke gebaseerd zijn op de hoeveelheid wetenschappelijk bewijs dat er is om de categorisatie te ondersteunen.

Echter voor acute effecten is er een wetenschappelijke consensus dat er verschillende mates van impact zijn. Hierop gebaseerd gebruiken we voor Stap 3 drie categorieën: “Acceptabel,” “Beter” en “Best.” Dit is volgens de beste wetenschappelijke praktijken. Bijvoorbeeld: onze biologisch afbreekbaar-criteria volgen de breed gebruikte standaarden van OECD. Irritatie/corrosie volgen het Wereldwijd Geharmoniseerde Systeem (GHS - Globally Harmonized System) voor Classificatie en Labelling van Chemicaliën, welk ook een solide en internationaal erkende dataset is.

Het beoogde gebruik van een aantal van onze producten is ook van invloed op deze evaluatie. We willen, bijvoorbeeld, dat onze insecticides giftig zijn voor ongedierte maar veilig voor mensen. Dus voor bepaalde ingrediënten als ze worden gebruikt in bepaalde producten, maken we verschillende impactniveaus mogelijk. 

Het Greenlist™-programma is ontwikkeld voor de constante verbetering, zowel van onze producten als het programma zelf. De laatste stap van de Greenlist™-evaluatie in vier stappen overweegt gebieden waar data en methodologie nog steeds worden ontwikkeld en daarom kan regelgevende acceptatie of brede wetenschappelijke consensus voor het gebruik als een gevaarbeoordelingsmethodologie ontbreken. In deze stap kunnen we overwegen nieuwe criteria toe te voegen aan het Greenlist™-programma in de toekomst.

Op dit moment richt Stap 4 zich op huidallergenen, een gebied waar in sommige delen van de wereld wat regelgevende activiteit plaatsvindt, maar nog geen internationale of brancheconsensus. We wilden verder gaan en grotere transparantie bieden voor consumenten, dus hebben we een op wetenschap gebaseerd, externe gevalideerd proces ontwikkeld om de huidallergenen die voor kunnen komen in onze producten te identificeren.

Wat belangrijk is om te weten is dat producten van SC Johnson slechts zulke kleine hoeveelheden allergenen bevatten dat de kans bijzonder klein is dat ze een nieuwe allergische huidreactie veroorzaken of een bestaande allergie oproepen. Ondanks dat deze ingrediënten alleen in dusdanige hoeveelheden worden gebruikt, dat het onwaarschijnlijk is dat ze problemen veroorzaken, hadden we het gevoel dat we met deze nieuwe Greenlist™-criteria nog meer nuttige informatie zouden geven aan consumenten.

Onze gegevensbron voor de beoordeling van huidallergenen is onze lijst met 368 huidallergenen. We maken onderscheid tussen “Acceptabel” en “Best”, gebaseerd op beschikbaarheid van informatie en de aanwezigheid van allergenen. Ingrediënten op de lijst of waarvan voorspeld wordt dat het een huidallergeen is, kunnen nog steeds in onze producten worden gebruikt. Maar we zullen dit op het label aangeven.

Huidallergenen zijn een voorbeeld van hoe de concentratiegraad echt belangrijk is. Producten van SC Johnson bevatten slechts zulke kleine hoeveelheden allergenen dat de kans bijzonder klein is dat ze een nieuwe allergische huidreactie veroorzaken of een bestaande allergie oproepen.

Maar toch, des te meer we weten over allergenen en des te meer we die informatie transparant delen, des te meer we families kunnen helpen bij het nemen van geïnformeerde keuzes. Dus heeft SC Johnson in 2017 nog een brancheleidende stap genomen door alle 368 huidallergenen die in onze producten kunnen voorkomen, openbaar te maken.

In mei 2017 hebben wij de complete lijst met huidallergenen die worden gebruikt in SC Johnson-producten gepubliceerd op WhatsInsideSCJohnson.com. We hebben in december 2017 deze transparantie een stap verder gebracht door ook de specifieke huidallergenen per product te noemen.

Dit nieuwe transparantie-initiatief gaat verder dan reguleringen in de Europese Unie en ook in de VS, waar er geen regels bestaan over allergeen transparantie. Dit is slechts nog een voorbeeld van onze gehele filosofie over transparantie.