CFK's uit spuitbussen verwijderen: Hoe Sam Johnson SC Johnson aanzette tot milieuactivisme

Tegenwoordig is verantwoordelijkheid voor het milieu het kenmerk van veel bedrijven. Het is niet alleen het juiste om te doen, maar het is ook trendy.

 

Maar dat was niet altijd het geval. SC Johnson was een van de eerste bedrijven dat een grootschalig, openbaar standpunt innam tegen een ingrediënt dat schadelijk was voor het milieu. En we deden het al meer dan 40 jaar geleden, geleid door de visie van de leider van de vierde generatie Sam Johnson. 

In 1975 schokte SC Johnson de chemische industrie en zette nieuwe hoogtes neer voor milieuleiderschap toen we het eerste bedrijf waren dat wereldwijd chloorfluorkoolwaterstoffen (CFK's) in onze spuitbusproducten verbood. 

 

Het was een verbluffende zet, vooral omdat sommige mensen vonden dat de bezorgdheid over CFK-gas meer onderzoek vereiste. Eén directeur was van mening dat SC Johnson zou moeten wachten op een studie op langere termijn die de wetenschap zou verduidelijken, voordat er uit “emotie zou worden gereageerd.” 

 

Maar CEO Sam Johnson voelde dat het bewijsmateriaal duidelijk aantoonde dat CFK's de ozonlaag aantastten, en hij geloofde dat actie gerechtvaardigd was. Zoals hij destijds zei: “Onze eigen bedrijfswetenschappers bevestigen dat een wetenschappelijke hypothese (het idee dat fluorkoolwaterstofdrijfgassen in sommige spuitbussen een afbraak van de ozonlaag kunnen veroorzaken) mogelijk kan zijn.”

 

Dus Sam ondernam actie. “Vanaf vandaag”, kondigde hij op 17 juni 1975 aan, “heeft ons bedrijf alle fluorkoolwaterstofdrijfgassen uit onze producten verwijderd.”

 

Dat was meer dan een decennium vóór het Montrealprotocol, het internationale verdrag dat opgesteld werd om de productie en het gebruik van chemicaliën die bijdragen aan de afbraak van de ozonlaag, te verminderen. Het was ook drie jaar voordat de Verenigde Staten het gebruik van CFK's verbood.

De zet zorgde ervoor dat SC Johnson in verschillende landen, waar we nog geen alternatieven voor CFK's beschikbaar hadden, de zaken rondom spuitbussen moest stopzetten. We stopten ook met alle zaken rondom anti-transpiranten in het Verenigd Koninkrijk, waar we op dat moment de marktleider waren.

De actie bracht ons ook in het vizier van directeuren in onze sector, die Sam ervan beschuldigden roekeloos en onverantwoordelijk te zijn. Hij vertelde altijd een verhaal over het feit dat een CEO tijdens een vergadering opstond en tegen hem schreeuwde dat hij de hele industrie zou 'verpesten'.

Maar Sam hield vast aan zijn standpunt. 

"Toen mijn vader besloot om CFK's uit onze producten te halen, deed hij dat omdat het op het juiste moment het juiste was om te doen", zei Fisk Johnson, voorzitter en CEO van SC Johnson. "Deze beslissing is een van de vele keuzes die SC Johnson in zijn lange geschiedenis heeft gemaakt om te doen wat goed is voor mens en planeet."

SC Johnson deed zijn CFK-zet niet geruisloos. Integendeel, we hebben een activistische benadering gekozen. De verandering werd aangekondigd en we hebben de branche gevraagd om met ons mee te gaan. Sam plaatste zelfs paginagrote advertenties om het besluit uit te leggen. Het was een masterclass over de verantwoordelijkheid en het onderwijs van ingrediënten.

Samen met het overbrengen van onze beslissing, deelden we hoogtepunten van de wetenschap die deze ondersteunden. We hebben ook verduidelijkt dat niet alle spuitbussen CFK's bevatten, wat betekent dat veel producten nog steeds zonder bezorgdheid konden worden gebruikt. 

Spuitbussen waren immers, en zijn nog steeds, een zeer effectief formaat voor talloze nuttige producten in alle sectoren. We wilden niemand bang maken of twijfel veroorzaken over onze branche of andere bedrijven. We wilden alleen onze beslissing en de achterliggende gedachte uitleggen. 

Onze advertentie uit 1975 in The New York Times legde het volgende uit: "We ondernemen deze actie in het belang van klanten en het publiek in het algemeen tijdens een periode van onzekerheid en wetenschappelijk onderzoek. We zijn van plan om de labels van onze spuitbussen te vervangen door de volgende verklaring: Gebruik met vertrouwen. Bevat geen freon of andere fluorkoolstoffen waarvan wordt beweerd dat ze de ozonlaag schaden."

Zoals later bleek, was het verwijderen van CFK's ongetwijfeld de juiste keuze. Twintig jaar later won het wetenschappelijk onderzoek waar Sam op vertrouwde om het besluit te nemen de Nobelprijs van 1995. 

 

Maar zijn keuze was ook goed voor het bedrijf. Bedrijfswetenschappers ontdekten dat propane en isobutane, enkele van de goedkoopste gassen, een winnende vervanging bood voor CFK's. SC Johnson heeft uiteindelijk miljoenen dollars bespaard op spuitbusproductie en was goed op de hoogte van CFK-vrije producten tegen de tijd dat concurrenten er ook mee aan de slag gingen.

 

Deze overwinning voor het milieu en voor het bedrijfsleven bewees het nut van de toewijding van Sam om economische en milieukwesties als onderling afhankelijk te behandelen. Het is een toewijding waar we vandaag de dag nog steeds naar handelen.

 

We blijven voorop lopen bij het kiezen van verantwoorde grondstoffen, door middel van ons Greenlist™ proces. We zorgen ervoor dat mensen weten wat er in onze producten zit, met de toonaangevende openbaarmaking van ingrediënten. En wanneer dat nodig is maken we de juiste keuzes voor het milieu, zelfs als deze niet winstgevend zijn.

 

Maar bovenal blijven we de wetenschap onze richting laten bepalen. We zullen niet altijd de juiste beslissingen nemen, maar we zullen altijd proberen te handelen op basis van het beste beschikbare onderzoek, en als we denken dat het nodig is, zullen we handelen, zelfs als anderen dat niet doen.