Odnalezienie samolotu Sikorsky S-38: Poszukiwanie samolotu Carnaúba H.F. Johnsona odkrywa coś więcej

Wszyscy mamy pytania dotyczące naszych rodziców, gdy byli młodzi… dlaczego dokonali wyborów, jakich dokonali, co ich inspirowało, co przynosiło im radość. Dla Sama Johnsona, lidera w czwartym pokoleniu SC Johnson, pytania te były powiązane z wyprawą jego ojca z 1935 r. do Brazylii oraz z samolotem, który ich tam zabrał.

 

„Czy pamiętasz ze swojego dzieciństwa specjalną szufladę swojego taty? W niej była pewna rzecz należąca do niego, być może scyzoryk, zegarek, czy coś, co znalazł. W pewien sposób symbolizowała ona dla Ciebie to, kim, był” — mówi Sam w swoim filmie Carnaúba: A Son’s Memoir.„To właśnie dlatego chciałem odnaleźć tabliczkę znamionową tego samolotu. Abym mógł ją mieć, trzymać w dłoni, zabrać do domu i włożyć do mojej własnej specjalnej szuflady”.

 

Samolot Sikorsky S-38 , który wykorzystał H.F. Johnson, Jr. podczas swojej Wyprawy Carnaúba z 1935 roku, był zaginiony od wielu dekad. Po podróży został sprzedany Shell Oil Company, która wykorzystywała go do powietrznych prac badawczych w Nowej Gwinei, na Borneo i w Indonezji. Badania mówią, że w późnych latach 30. XX w. samolot utonął podczas próby startu w Zatoce Manokwari w Indonezji. 

 

Lecz Sam miał nadzieję, że może nie wszystko stracone. W 1997 r. wybrał się z rodziną nad Zatokę Manokwari, aby przeprowadzić poszukiwanie. Wykorzystali sonar boczny, by identyfikować potencjalne obiekty głęboko zanurzone w zatoce, a następnie zanurkowali, by sprawdzić każdy z nich. Jednak pomimo poszukiwań nie odnaleźli niczego, co okazało się zatopionym samolotem Sikorsky S-38. 

 

Mimo to było to cudowna rodzinna przygoda. Sam podzielił się z ówczesnymi pracownikami: „Odkryliśmy historię samolotu oraz szczegóły jego ostatniego lotu. Poznaliśmy piękny kraj i uroczych ludzi. Raz na zawsze zaspokoiliśmy naszą ciekawość na temat tego rozdziału naszej historii”.

 

Sam następnie odtworzył podróż swojego ojca w replice samolotu Sikorsky S-38, z troską zaprojektowanej tak, by każdy jej detal był taki sam, jak w samolocie jego ojca. Było to niesamowite doświadczenie, które zbliżyło go do ojca jak nigdy wcześniej. Jednak lokalizacja samolotu H.F. nadal była zagadką.

 

Następnie w 2005 roku, rok po śmierci Sama, fotograf skontaktował się z SC Johnson, mówiąc, że sądzi, iż widział samolot, gdy ostatnio nurkował. Nie znał dokładnej lokalizacji, lecz pamiętał, że było to na głębokości około 100 stóp wody.

 

Mając te istotne nowe informacje prezes i dyrektor generalny Fisk Johnson z rodziną mieli obiecujący ślad. Fisk, jego mama i inni członkowie rodziny wybrali się nad Zatokę Manokwari z zamiarem próby dokończenia tego, co Sam rozpoczął niemal 10 lat wcześniej. 

 

Tym razem napotkali samolot niemalże od razu po rozpoczęciu poszukiwań, a jego unikalny i rozpoznawalny kształt majestatycznie wyłonił się z piasku i koralowców.

Chociaż nie znaleźli tabliczki znamionowej, której szukał Sam, nie było wątpliwości, że Johnsonowie odnaleźli samolot H.F.

Umieścili granitową tablicę przed zatopionym skarbem, o treści: „Jestem Carnaúba. Moim prawdziwym domem nie jest ta zatoka, lecz serca osób kochających przygodę”. Był to piękny hołd dla Sama i dla H.F. — przeszłość i teraźniejszość połączona obietnicą kolejnych przygód.

Fisk napisał do pracowników krótko po zakończeniu tej pomyślnej ekspedycji: „Tego lata odnaleźliśmy samolot, który był tak ważny dla mojego taty. Jednak odkryliśmy o wiele więcej niż tylko wrak zaginionego samolotu. Po tych wszystkich latach samolot oraz przygoda, jaką symbolizuje, ponownie zbliżyły do siebie naszą rodzinę.

„Pęd ku przygodzie jest istotną częścią naszego wspólnego dziedzictwa w SC Johnson. A przed nami jeszcze wiele przygód, jeśli będziemy mieli chęci i pomysłowość, by za nimi podążać”.